شرمگاه ها

سَوآت، جمع سَوءة به معنای چيزيكه ظهورش ناپسند است (قول المنار) لذا بطور كنايه به فرج و آلت رجوليت و جسد ميّت و غيره گفته شده. در صحاح و قاموس آنرا عورت و فاحشه (كار بد) و در مفردات كنايه از فرج گفته. در نهايه گويد: سوأة در اصل به معنى فرج و سپس به هر چه ظهورش شرم آور است گفته شده.

«فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوارِي سَوْأَةَ أَخِيهِ ...» [1] مراد از سوأة در اينجا جسد ميت است يعنى خدا كلاغى فرستاد كه زمين را مي كاويد تا به او نشان دهد چگونه جسد برادرش را زير زمين پنهان كند.

«قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ» [2] لباس سوأه هاى مردم را كه ديده شدن آنها را خوش ندارند مى پوشاند. «فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ لِيُبْدِيَ لَهُما ما وُورِيَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِما» [3]

و نیز در آيه «فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما» [4] مراد از سوأة عورت زن و مرد است. از جمع آمدن سوأة مي توان فهميد كه مراد عورتين هر دو از آدم و زنش است.

منبع: قاموس قرآن، ج 3، ص348 ؛ با تصرف

[1]مائده: آیه31

[2]اعراف: آیه26

[3]اعراف: آیه20

[4]طه: آیه121