ولید بن ولید
وليد بن وليد
وليد بن وليد مخزومى، فرزند وليد بن مغيره و برادر خالد بن وليد مى باشد.[1] وى در جنگ بدر اسير شد و پس از پرداخت فديه آزاد و سپس مسلمان گشت.[2] برخى مفسّران شأن نزول آيه 110 سوره نحل را درباره شمارى از مسلمانان از جمله وليد، دانسته اند كه در چنگال مشركان در مكّه گرفتار آمده بودند.[3] نيز در شمار «يا عبادى الّذين اسرفوا ...»[4] از وى، ياد شده كه پس از قبول اسلام در مكّه و شكنجه شدن، دوباره شرك را پذيرفتند.[5]
منبع: فرهنگ قرآن، ج 32، ص409
[1] . السيرة النبويّه، ج 2، ص 410.
[2] . الاستيعاب، ج 4، ص 118؛ الاصابه، ج 6، ص 484.
[3] . جامع البيان، ج 8، جزء 14، ص 240.
[4] . زمر/53.
[5] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.