وليد بن عُقْبه

وليد بن عُقْبة بن ابى معيط از قريش و تيره بنى اميّه است. وى برادر عثمان بن عفّان از طريق مادر مى باشد كه در عهد خلافت او، والى كوفه شد و داستان مشروب خوارى، وى شهره آفاق گشت.[1] مفسّران، مقصود از «فاسق» در آيه نبأ (حجرات (49) 6) را، وى دانسته اند كه به رغم اينكه سفير پيامبر به سوى طايفه بنى المصطلق بود به دروغ خبر ارتداد آنان را نزد پيامبر صلى الله عليه و آله، آورد و نزديك بود كه آتش جنگ برپا شود.[2] همچنين شأن نزول آيه 18 سوره سجده (32) كه صحبت از مساوى نبودن فاسق با مؤمن است را مربوط به وى دانسته اند كه خداوند، وى را «فاسق» ناميده است.[3]

منبع: فرهنگ قرآن[4] ، ج 32، ص409

[1] . الاستيعاب، ج 4، ص 114؛ اسدالغابه، ج 5، ص 420-/ 421.

[2] . جامع البيان، ج 13، جزء 26، ص 160؛ مجمع البيان، ج 9-/ 10، ص 198.

[3] . الكشاف، ج 3، ص 514؛ روح البيان، ج 7، ص 122.

[4] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.