سوره
نام سوره
نوع0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ1
وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡمَوۡعُودِ2
وَشَاهِدࣲ وَمَشۡهُودࣲ3
قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ4
ٱلنَّارِ ذَاتِ ٱلۡوَقُودِ5
إِذۡ هُمۡ عَلَيۡهَا قُعُودࣱ6
وَهُمۡ عَلَىٰ مَا يَفۡعَلُونَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ شُهُودࣱ7
وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّآ أَن يُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ8
ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ شَهِيدٌ9
إِنَّ ٱلَّذِينَ فَتَنُواْ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَتُوبُواْ فَلَهُمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمۡ عَذَابُ ٱلۡحَرِيقِ10
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُمۡ جَنَّـٰتࣱ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡكَبِيرُ11
إِنَّ بَطۡشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ12
إِنَّهُۥ هُوَ يُبۡدِئُ وَيُعِيدُ13
وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلۡوَدُودُ14
ذُو ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡمَجِيدُ15
فَعَّالࣱ لِّمَا يُرِيدُ16
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡجُنُودِ17
فِرۡعَوۡنَ وَثَمُودَ18
بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي تَكۡذِيبࣲ19
وَٱللَّهُ مِن وَرَآئِهِم مُّحِيطُۢ20
بَلۡ هُوَ قُرۡءَانࣱ مَّجِيدࣱ21
فِي لَوۡحࣲ مَّحۡفُوظِۭ22
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
نوع
زمانها6
اشخاص1
پیامبران1
فرشته و دیو1
کتابها1
10 مورد یافت شد
شٰاهِدٍ
رسول اعظم(محمد، احمد) صلی الله علیه و آله
گروه: پیامبران, نوع: صفت
{محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله} پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد بن عبدالله (صلى الله عليه و آله)، آخرین فرستاده خدا، سفیر رحمت و مغفرت، صاحب کتاب و شریعت و ... آشنای هر مسلمان، بلکه متدینان به همه ادیان است. در قرآن کریم، با تعابیری چون رسول، نبی، بشیر، نذیر، سراج وهّاج، رحمة للعالمین، احمد،...
شٰاهِدٍ
فرشتگان
گروه: فرشته و دیو, نوع: صفت
ملائكه «ملائكه» جمع است يعنى فرشتگان. درباره مفرد آن، و نیز درباره ريشه این كلمه چند نظر است: 1- مفردش «مألك» بر وزن مفعَل و ريشه آن (أ- ل- ك) است؛ زيرا «ألوكه» به معنى رسالت است و آن مناسب با كار فرشتگان است چون رسول، قاصد و پيك هستند. سپس همزه و لام جاى خود را عوض كردند، شد «ملأك» بر وزن معفل که...
شٰاهِدٍ
روز عرفه
گروه: زمانها, نوع: صفت
{روز عرفه} عرفه؛ روز نهم ماه ذى الحجه است. الف و لام بر آن داخل نمیشود و غیر منصرف است بخاطر تانیث و علمیت مثل عرفات.[1] منبع: مجمع البحرين، ج 5، ص 99 [1]مجمع البحرين، ج 5، ص 99
شٰاهِدٍ
جمعه
گروه: زمانها, نوع: صفت
{جمعه} جمعه يكى از روزهاى هفته است [1] كه پيش از اسلام به نام «عَرُوبه» و روز اجتماع عربها بود و پس از اسلام، جمعه نام گرفت.[2] وجه اين نامگذارى، حضور مردم براى نماز جمعه است.[3] وبنابر نقلی روز خلقت ماه و ستاره ها است. احمد بن محمد تميمى با اسناد از ابن عباس روايت مى كند كه يهوديان نزد پيغمبر...
شٰاهِدٍ
روز قربانی(عید قربان)
گروه: زمانها, نوع: علم
{روز قربانی(عید قربان)} منظور از یوم النحر، روز دهم ماه ذیحجه یعنی عید قربان است، به آن یوم الأضحی نیز می گویند. از امام صادق عليه السلام نقل شده كه در پاسخ سؤال يكى از يارانش در باره" يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ" فرمود: هو يوم النحر و الاصغر العمرة. برای اطلاعات بیشتر به مقاله عید الاضحی مراجعه...
مَشْهُودٍ
علی بن أبی طالب علیه السلام
گروه: اشخاص, نوع: صفت
{علی علیه السلام} حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام، وى فرزند ابوطالب؛ شيخ بنى هاشم، عموى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بود كه پيغمبر اكرم را سرپرستى نموده ودر خانه خود جاى داده و بزرگ كرده بود و پس از بعثت نيز تا زنده بود از آن حضرت حمايت كرد و شر كفار عرب و خاصه قريش را از وى دفع نمود. على...
مَشْهُودٍ
روز قیامت
گروه: زمانها, نوع: صفت
{روز قيامت} كلمه قيامت مصدر است، در مجمع گويد: «قام يقوم قياما و قيامة» مثل «عاد يعود عيادا و عيادة» پس قيامت به معنى برخاستن و يوم القيامة به معنى روز برخاستن از قبرها و روز زنده شدن است. راغب گويد: تاء آن براى دفعه است و دلالت بر وقوع دفعى آن دارد. اين لفظ بنا بر شمارش المعجم المفهرس مجموعا...
مَشْهُودٍ
جمعه
گروه: زمانها, نوع: صفت
{جمعه} جمعه يكى از روزهاى هفته است [1] كه پيش از اسلام به نام «عَرُوبه» و روز اجتماع عربها بود و پس از اسلام، جمعه نام گرفت.[2] وجه اين نامگذارى، حضور مردم براى نماز جمعه است.[3] وبنابر نقلی روز خلقت ماه و ستاره ها است. احمد بن محمد تميمى با اسناد از ابن عباس روايت مى كند كه يهوديان نزد پيغمبر...
مَشْهُودٍ
روز عرفه
گروه: زمانها, نوع: صفت
{روز عرفه} عرفه؛ روز نهم ماه ذى الحجه است. الف و لام بر آن داخل نمیشود و غیر منصرف است بخاطر تانیث و علمیت مثل عرفات.[1] منبع: مجمع البحرين، ج 5، ص 99 [1]مجمع البحرين، ج 5، ص 99
مَشْهُودٍ
قرآن
گروه: کتابها, نوع: صفت
{قرآن} قرآن: کتاب هدایت، رحمت، کرامت، مجد، عزت و شفا و وحی نامه اعجازآميز، جهانی و جاودانه الهى بر پیامبر خاتم(ص) به زبان عربى. پيامبر اسلام، افزون بر داشتن معجزاتى شبيه آنچه پيامبران پيشين از آن برخوردار بودند،[1] از معجزه قرآن كريم نيز برخوردار بوده كه اصلى ترين معجزه آن حضرت است. راغب، معجزات...