{علی علیه السلام}
حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام، وى فرزند ابوطالب؛ شيخ بنى هاشم، عموى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بود كه پيغمبر اكرم را سرپرستى نموده ودر خانه خود جاى داده و بزرگ كرده بود و پس از بعثت نيز تا زنده بود از آن حضرت حمايت كرد و شر كفار عرب و خاصه قريش را از وى دفع نمود.
على...
{لبيد بن أعصم يهودى}
وی همپيمان بنى زريق بود و ساحرى بود كه يهوديان مى دانستند هيچ كس چون او به فنون سحر و سموم دانا نيست. او را گفتند: تو از ما جادوگرترى، ما خود، زن و مرد، او را جادو كرده ايم امّا اثرى نكرده است و مى بينى كه او با ما چه كارها كه نكرده است، با دين و آيين ما مخالفت مى كند و گروهى...
{أمّ عبد الله يهودی}
اطلاع دقیقی در مورد زندگی وی یافت نشد و نام وی در ذیل روایات اسباب نزول سوره معوذتین آمده که وی یکی از زنان یهودی و دشمن سرسخت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بود و به خاطر دشمنی با آن حضرت جادو و سحر برای ضرر زدن برای حضرت به کار می برد.
منبع: تفسير فرات الكوفي، ص: 619
{محمد بن عبد الله صلى الله عليه و آله}
پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد بن عبدالله (صلى الله عليه و آله)، آخرین فرستاده خدا، سفیر رحمت و مغفرت، صاحب کتاب و شریعت و ... آشنای هر مسلمان، بلکه متدینان به همه ادیان است. در قرآن کریم، با تعابیری چون رسول، نبی، بشیر، نذیر، سراج وهّاج، رحمة للعالمین، احمد،...
{جبرئیل علیه السلام}
جبرئيل، واژه اى عجمى (غير عربى)، معرَّب و به معناى بنده خدا؛[1] عنوانی است برای فرشته حامل وحى.
قرآن مجيد در سوره بقره آيه نود و هشت از جبرئیل به عنوان «جبریل»[2] ياد نموده و دشمنى با او را در رديف دشمنى با خدا و ملائكه و انبيا قرار داده، و دشمن او را متّهم به كفر كرده...
{شیطان}
به هر موجود آزار دهنده، منحرف و سركش كه انسان ها را از راه خدا باز مى دارد، شيطان گفته مى شود؛ پس گاهى شيطان از جنس انسان است و گاهى از غير انسان ها چنان كه خداوند مى فرمايد: براى هر پيامبرى دشمنانى از شيطان هاى انسانى و جنّى قرار داديم ....
فرق ابليس با شيطان اين است كه ابليس يكى از شيطان...
{مدينه}
مدينه، اگر بدون اضافه و يا نسبت به چيزى گفته شود، مقصود همان شهر رسول خدا(صلى الله عليه و آله) -که نام قدیمی آن يثرب[1] است- می باشد، مسجد پيامبر(صلى الله عليه و آله) در وسط مدینه، واقع شده و در قسمت شرقى این مسجد نیز قبر پيامبر(صلى الله عليه و آله) قرار گرفته است.[2]
منبع: فرهنگ...
{سینه}
صَدر، به معنای سينه و جمع آن صدور است؛ عضوى از بدن، بين گردن از بالا و شكم از پايين که در استعمالات قرآنى به معانى قلب و نيروهاى درونى انسان آمده است.
در بعضى از آيات، افعالى به صدر نسبت داده شده نظير: «يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ»[1] ، «وَ إِنَّ رَبَّكَ...