آدَم: كلمه‌اى است غير عربى (دخيل) اكثريت نزديك بتمام اهل لغت و تفسير آنرا علم شخص گرفته و نام يك فرد گفته‌اند بعضى هم آنرا مثل انسان و بشر نوع دانسته‌اند.قاموس قرآن ، جلد1 ، صفحه38
(اِبْنٌ) أصله: بنو، لقولهم في الجمع: أَبْنَاءٌ، و في التصغير: بُنَيٌّ‌سمّاه بذلك لكونه بناء للأب، فإنّ الأب هو الذي بناه و جعله اللّه بناء في إيجاده، و يقال لكلّ ما يحصل من جهة شيء أو من تربيته، أو بتفقده أو كثرة خدمته له أو قيامه بأمره: هو اِبْنُهُ، نحو: فلان ابْنُ الحرب، و ابْنُ السبيل للمسافر، و ابْنُ الليل، و ابْنُ العلم . جمع اِبْن: أَبْنَاء و بَنُون.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه147
اِبْنٌ - اصلش - بنو - است كه جمعش - أَبْنَاء - و تصغيرش - بُنَيّ - است، اين‌گونه نامگذارى يعنى ناميدن فرزند به - ابن - ازاين‌جهت است كه پدرش او را ساخته و خداوند پدر را براى فرزند در حكم بنّاء و سازنده قرار داده است و هرآنچه كه از راه تربيت، سرپرستى يا خدمت زياد براى فرزند، يا قيام و اقدام براى كارى كه نتيجه‌اش به او مى‌رسد بدست مى‌آيد آن را فرزند، كه همان محصول آن است گويند، مانند: فلان ابْنُ حرب.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه314