جدال: منازعه، مخاصه. طبرسى در ذيل آيۀ 32 هود فرموده: جدال و مجادله بمعنى مقابله با خصم است كه او را از رأى خود منصرف كند و آن از جدل بمعنى تابيدن شديد است و مطلوب از جدال آنست كه طرف از رأى خود بر گردد. بهر حال، اين كلمه در مجادلۀ حق و مجادلۀ باطل و در مجادله بمعنى دفاع در قرآن كريم بكار رفته است و همه در اصل معنى يكى است و فرق با مصاديق است.قاموس قرآن ، جلد2 ، صفحه22
اَلْمُجَادَلَةُ: المخاصمة و المدافعة.مجمع البحرين ، جلد5 ، صفحه336
قال أبو إسحاق: قالوا: معناه: لا ينبغى للرجل أن يجادل أخاه فيخرجَه الجدال إلى ما لا ينبغى.المحکم و المحیط الأعظم ، جلد7 ، صفحه325
الجَدَل: اللَّدَد فى الخصومة و القدرة عليها، و له حَدٌّ لا يليق بهذا الكتاب. و قد جَادله مُجادلة، و جِدالا.المحکم و المحیط الأعظم ، جلد7 ، صفحه324
اَلْجِدَالُ: الصراع و إسقاط الإنسان صاحبه على اَلْجَدَالَةِ، و هي الأرض الصلبة.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه190
واژه - جِدَال - كه از لفظ جدل - مشتقّ شده گويى كه دو نفر بر هم پيچيده‌اند و هريكى ديگرى را با سخن و رأى خود مى‌پيچاند، و نيز گفته‌اند كه اصل در جدال، زمين زدن و كشتى گرفتن است كه يكى ديگرى را بر زمين سخت كه همان - جَدَالَة - است ساقط مى‌كند.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه386
الجَدَل: مقابلة الحجة بالحجة; و المجادلة: المناظرة و المخاصمة، يقال: جَادَلْتُ الرجلَ فجَدَلْتُهُ جَدْلاً أَي غلبته. و رجل جَدِلٌ إِذا كان أَقوى في الخِصام. و جَادَلَهُ أَي خاصمه مُجَادَلَةً و جِدالاً، و الاسم الجَدَل، و هو شدَّة الخصومة.لسان العرب ، جلد11 ، صفحه105