از مجمع البيان بدست ميايد كه دعا مطلق خواندن و نداء خواندن با صداى بلند است على هذا نداء از دعا اخصّ است. راغب ميگويد: دعا مثل نداء است مگر آنكه نداء گاهى فقط خواندن است بدون ذكر اسم ولى دعا بيشتر با ذكر اسم ميشود مثل: اى زيد و در باب نون گفته: نداء بلند كردن صدا و اظهار آنست و گاهى بمجرد صدا اطلاق ميشود. بنظر ميايد فرقيكه از مجمع نقل شد بهتر و قانع كننده‌تر باشد.قاموس قرآن ، جلد2 ، صفحه346
دعاء بمعنى خواندن و حاجت خواستن و استمداد است و گاهى مطلق خواندن از آن منظور است و گاهى مراد همان در خواست و استمداد است.قاموس قرآن ، جلد2 ، صفحه344
اَلدُّعَاء - مثل - النّداء - يعنى كسى را بانگ زدن و خواندن جز اينكه نداء را در بانگ زدن بدون اضافه كردن اسم آن شخص به كار مى‌برند مثل - أيا - يعنى آهاى. ولى دعاء - بانگ زدن و خواندنى است كه پيوسته با اسم طرف - همراه است مثل - يا فلان. و گاهى اين دو واژه بجاى يكديگر به كار مى‌روند.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه676
اَلدُّعَاءُ كالنّداء، إلاّ أنّ النّداء قد يقال بيا، أو أيا، و نحو ذلك من غير أن يضمّ إليه الاسم، و اَلدُّعَاءُ لا يكاد يقال إلاّ إذا كان معه الاسم، نحو: يا فلان، و قد يستعمل كلّ واحد منهما موضع الآخر.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه315