گناه را بقول راغب از آن فجور گويند كه پرده ديانت را پاره ميكند عامل آن فاجر است جمع آن در قرآن فجره و فجّار است.قاموس قرآن ، جلد5 ، صفحه152
فُجُور: شكستن و پاره نمودن پرده و پوشش ديانت، مى‌گويند: فَجَرَ فُجُوراً - اسم فاعلش - فَاجِر - است يعنى بدكاره و اهل زشتكارى، جمعش - فُجَّار و فَجَرَة است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه18
اَلْفُجُور: شقّ ستر الدّيانة، يقال: فَجَرَ فُجُوراً فهو فَاجِرٌ، و جمعه: فُجَّارٌ و فَجَرَةٌ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه626