كَرِهَ الأمر كَرَاهَةً فهو كَرِيهٌ، مثل قبيح وزنا و معنى، و كَرَاهِيَةً بالتخفيف أيضا. و كَرِهْتُهُ أَكْرَهُهُ من باب تعب كرها و كرها: ضد حببته فهو مكروه. و في المصباح اَلْكَرْهُ بالفتح: المشقة و بالضم: القهر. و قيل بالفتح الإكراه، و بالضم المشقة. و أَكْرَهْتُهُ على الأمر إِكْرَاهاً: حملته عليه كُرْهاً.مجمع البحرين ، جلد6 ، صفحه359
كره: (بر وزن فلس و قفل) ناپسند داشتن و امتناع. «كره الشّىء كرها و كراهة: ضدّ احبّه» ايضا كره (بفتح اول) بمعنى ناپسند شدن است. «كره الامر: قبح». در صحاح، قاموس، مصباح، مفردات و اقرب نقل شده: كره بفتح اول ناپسندى و مشقّتى است كه از خارج بر شخص وارد و تحميل شود و بضمّ اول مشقّتى كه از درون و نفس انسان باشد.قاموس قرآن ، جلد6 ، صفحه106
يعنى تا انسان حال و كيفيت چيزى را نداند بر او واجب نمى‌شود كه اكراه يا محبت خود را در مورد آن چيز در نظر بگيرد و معتبر بداند.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه16
قيل: اَلْكَرْهُ و اَلْكُرْهُ واحد، نحو: الضّعف و الضّعف، و قيل: اَلْكَرْهُ: المشقّة التي تنال الإنسان من خارج فيما يحمل عليه بِإِكْرَاهٍ، و اَلْكُرْهُ: ما يناله من ذاته و هو يعافه، و ذلك على ضربين: أحدهما: ما يعاف من حيث الطّبع. و الثاني: ما يعاف من حيث العقل أو الشّرع، و لهذا يصحّ أن يقول الإنسان في الشيء الواحد: إني أريده و أَكْرَهُهُ، بمعنى أنّي أريده من حيث الطّبع، و أكرهه من حيث العقل أو الشّرع، أو أريده من حيث العقل أو الشّرع، و أَكْرَهُهُ من حيث الطّبع، و كَرِهْتُ يقال فيهما جميعا إلاّ أنّ استعماله في الكره أكثر.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه707
گفته شده - كره و كره - يكى است مثل - ضعف و ضعف - و نيز گفته‌اند كَرْه - سختى و مشقتى است كه از خارج وجود انسان بانسان مى‌رسد و با اكراه بر او تحميل مى‌شود ولى كُرْه - آن سختى و رنجى است كه از ذات انسان به او مى‌رسد و او آن را زشت مى‌داند و از آن اكراه دارد كه بر دو گونه است: اول - آنچه را كه از روى طبع مكروه مى‌شود. دوم - آنچه كه از جهت عقل يا شرع زشت و مكروه شمرده مى‌شود. از اين روى صحيح است كه انسان در مورد يك چيز بگويد: من آن را مى‌خواهم ولى از آن اكراه دارم، به اين معنى كه از جهت طبع و سرشت آن را مى‌خواهم و اراده مى‌كنم ولى از ناحيه عقل يا شرع زشت و مكروهش مى‌دارم يا از جهت عقل و شرع مى‌خواهم و از ناحيه طبع و سرشت بدش مى‌دانم.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه15
كرهت: در دو معنى كراهتى كه از خارج به انسان تحميل مى‌شود يا از ناحيه طبع و عقل و شرع زشت است درباره هر دو به‌كارمى‌رود يعنى در(كره و كره) ولى استعمال و به كار بردن آن در معنى - كره - بيشتر است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه16
ای: لا يجب للإنسان أن يعتبر كَرَاهِيَتَهُ للشيء أو محبّته له حتى يعلم حاله.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه707