[سار] في الأرض سيراً، قال اللّه تعالى: أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي اَلْأَرْضِ. . و يقال: سارت الدابة و سِرْتها أنا: إِذا حملتها على السير. يتعدى و لا يتعدى.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد5 ، صفحه3301
أي آمنين من الخوف و الظمأ و الجوع.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد5 ، صفحه3301
سير: راه رفتن.قاموس قرآن ، جلد3 ، صفحه361
[سار] في الأرض سيراً، قال اللّه تعالى: سِيرُوا فِيهٰا لَيٰالِيَ وَ أَيّٰاماً آمِنِينَ. . و يقال: سارت الدابة و سِرْتها أنا: إِذا حملتها على السير. يتعدى و لا يتعدى.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد5 ، صفحه3301
اَلسَّيْر: گذشتن و سير كردن در زمين. افعال اين واژه، 1 - سِرْتُ: گردش كردم و گذشتم 2 - سِرْتُ بفلان - 3 - سِرْتُهُ، 4 - سَيَّرْتُهُ. (1 - رفتم 2 - فلانى را بردم 3 - بردمش 4 - زياد گردشش دادم و گرداندمش، اين فعل بدون حرف جارّه، هم لازم است و هم متعدّى.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه275
اَلسَّيْرُ: المضيّ في الأرض، يقال: سِرْتُ، و سِرْتُ بفلان، و سِرْتُهُ أيضا، و سَيَّرْتُهُ على التّكثير.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه432
گفته شده تشويقى است بر سير و سياحت در زمين با جسم و بدن و نيز گفته شده تشويقى است بر جولان و حركت فكرى و دريافت حالات دگرگون شده اقوام و زمين، چنانكه در خبرى در وصف اولياء روايت شده است: «ابدانهم فى الارض سائرة و قلوبهم فى الملكوت جائلة». (بدن‌هاى اولياء در زندگى و زمين سيركننده است ولى دلهاشان در ملكوت در حال طواف است). و بعضى مفهوم اين روايت را به كوشش در عبادتى كه به‌وسيله آن انسان به ثواب و پاداش مى‌رسد حمل كرده‌اند.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه275