خلوّ: خَلاَء و خُلُوّ بمعنى خالى شدن است (اقرب) ايضا خلوّ بمعنى گذشتن زمان بكار ميرود راغب ميگويد: خلوّ در زمان و مكان هر دو استعمال ميشود ليكن چون از خالى شدن زمان، گذشتن آن بنظر آمده لذا اهل لغت «خَلاَ الزَّمَانُ» را: زمان گذشت معنى كرده‌اند. استعمالات قرآن مجيد همه از اين قبيل است.قاموس قرآن ، جلد2 ، صفحه297
القرون الخالية: الماضية.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد3 ، صفحه1898
أي مضت.مجمع البحرين ، جلد1 ، صفحه129
خَلاَ الرجل إِلى الرجل: إِذا اجتمعا في خلوة.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد3 ، صفحه1898
اَلْخَلاَءُ: المكان الذي لا ساتر فيه من بناء و مساكن و غيرهما، و اَلْخُلُوُّ يستعمل في الزمان و المكان، لكن لما تصوّر في الزمان المضيّ فسّر أهل اللغة: خَلاَ الزمان، بقولهم: مضى الزمان و ذهب.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه297
اَلْخَلاَءُ - مكانى كه هيچ پناهگاه و ساختمان و بنايى در آنجا نباشد. خُلُوّ - يعنى خالى، كه در زمان و مكان هر دو به كار مى‌رود ولى آنچه را كه در اين واژه تصوّر مى‌شود زمانى است كه مى‌گذرد ولى لغت شناسان عبارت: خَلاَ الزّمان را در معنى وقت گذشت و سپرى شد تفسير كرده‌اند.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه636