الصوم و الصيام: الإِمساك عن الأكل و الشرب و الجِماع، رجلٌ صائمٌ، و الجميع: صُوَّم و صُوّام و صُيّام.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد6 ، صفحه3861
صوم: روزه. همچنين است صيام. اصل آن امساك از مطلق فعل است خوردن باشد، يا گفتن، يا رفتن، لذا باسبى كه از خوردن و راه رفتن خود دارى كند گويند: صائم. شاعر گويد: خَيْلٌ صِيَامٌ وَ أُخْرَى غَيْرُ صَائِمَةٍ (راغب) در اقرب الموارد نيز گويد: اصل آن امساك از مطلق فعل است. در مجمع فرموده: صوم در لغت بمعنى امساك است و از آن به سكوت صوم گويند. ابن دريد گفته: هر چه از حركت ايستاد صوم گرفته.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه165