ظَنَّ: الظَّنُّ الشَّكُّ.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد7 ، صفحه4223
الظَّنُّ: الشَّكّ. و الظَّنّ: اليقين أيضاً، و هو من الأضداد. و أصل الظَّنِّ مصدر، و الجميع: الظنون.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد7 ، صفحه4217
راغب در مفردات گويد: هر گاه ظنّ قوى باشد و يا مانند قوى تصور شود با انّ مشدّده و ان مخفف از مثقّله استعمال ميشود. بنا بر قول راغب ميشود گفت: چون ان مشدّد و مخفّف براى تحقيق است اگر بعد از ظنّ بكار روند قرينه بودن ظنّ بمعنى يقين است مثل آيات فوق و آيۀ «وَ ظَنَّ أَنَّهُ اَلْفِرٰاقُ»قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه274
ظن: احتمال قوى. چنانكه وهم احتمال ضعيف و شك تساوى طرفين است. در صحاح گويد: ظنّ معروف است. گاهى بجاى علم گذاشته ميشود. كلام قاموس نظير صحاح است. در اقرب گفته: ظنّ اعتقاد راجح است با احتمال نقيض و در علم و شك نيز بكار رود. طبرسى فرموده: ظنّ بعقيدۀ ابى هاشم از جنس اعتقاد است و بنظر قاضى و ابى على جنس مستقلى است غير از اعتقاد، چنانكه سيد مرتضى رحمة اللّه نيز چنين گفته. ناگفته نماند: مشكل است ظنّ را در جاى علم بكار بريم زيرا قرآن آندو را از هم جدا كرده.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه273
ظَنَّ: الظَّنُّ الشَّكُّ.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد7 ، صفحه4223
ظن: احتمال قوى. چنانكه وهم احتمال ضعيف و شك تساوى طرفين است. در صحاح گويد: ظنّ معروف است. گاهى بجاى علم گذاشته ميشود. كلام قاموس نظير صحاح است. در اقرب گفته: ظنّ اعتقاد راجح است با احتمال نقيض و در علم و شك نيز بكار رود. طبرسى فرموده: ظنّ بعقيدۀ ابى هاشم از جنس اعتقاد است و بنظر قاضى و ابى على جنس مستقلى است غير از اعتقاد، چنانكه سيد مرتضى رحمة اللّه نيز چنين گفته. ناگفته نماند: مشكل است ظنّ را در جاى علم بكار بريم زيرا قرآن آندو را از هم جدا كرده.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه273
اَلظَّنُّ: اسم لما يحصل عن أمارة، و متى قويت أدّت إلى العلم، و متى ضعفت جدّا لم يتجاوز حدّ التّوهّم، و متى قوي أو تصوّر تصوّر القويّ استعمل معه(أنّ) المشدّدة، و(أن) المخفّفة منها. و متى ضعف استعمل أن المختصّة بالمعدومين من القول و الفعل، و اَلظَّنُّ في كثير من الأمور مذموم.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه539
الظَّنّ: اسمى است براى آنچه كه از نشانه و امارتى حاصل مى‌شود، و هرگاه آن نشانه قوى شود ظنّ و گمان به علم منتهى مى‌شود. و هرگاه نشانه و امارت را به راستى و جدّى ضعيف شود از توهّم تجاوز نمى‌كند و هرگاه نشانه‌هاى ظنّ قوى يا به تصوّر قوى بودن باشد با آن - انّ و ان(مشدّده و مخفّفه) به كار مى‌رود، يعنى(تحقيقا و براستى چنان است) كه با(أنّ و أن) براى تأكيد به كار مى‌رود. و اگر ظنّ و گمان ضعيف باشد با(أنّ و أن) كه مخصوص سخن و عمل منفى و معدوم است به كار مى‌رود.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه532
اين آيه با آيۀ قبلش تفسير مى‌شود كه مى‌گويد: (بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ اَلرَّسُولُ - 12 /فتح)ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه534
الجوهري: الظن معروف، قال: و قد يوضع موضع العلم . . . قال: و قد يجيء الظَّن بمعنى العلم.لسان العرب ، جلد13 ، صفحه272
المحكم: الظَّنُّ شك و يقين إِلاَّ أََنه ليس بيقينِ عِيانٍ، إِنما هو يقينُ تَدَبُّرٍ، فأَما يقين العِيَانِ فلا يقال فيه إِلاَّ علم، و هو يكون اسماً و مصدراً، و جمعُ الظَّنِّ الذي هو الاسم ظُنُون.لسان العرب ، جلد13 ، صفحه272
الظَّنّ: اسمى است براى آنچه كه از نشانه و امارتى حاصل مى‌شود، و هرگاه آن نشانه قوى شود ظنّ و گمان به علم منتهى مى‌شود. و هرگاه نشانه و امارت را به راستى و جدّى ضعيف شود از توهّم تجاوز نمى‌كند و هرگاه نشانه‌هاى ظنّ قوى يا به تصوّر قوى بودن باشد با آن - انّ و ان(مشدّده و مخفّفه) به كار مى‌رود، يعنى(تحقيقا و براستى چنان است) كه با(أنّ و أن) براى تأكيد به كار مى‌رود. و اگر ظنّ و گمان ضعيف باشد با(أنّ و أن) كه مخصوص سخن و عمل منفى و معدوم است به كار مى‌رود.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه532
اَلظَّنُّ: اسم لما يحصل عن أمارة، و متى قويت أدّت إلى العلم، و متى ضعفت جدّا لم يتجاوز حدّ التّوهّم، و متى قوي أو تصوّر تصوّر القويّ استعمل معه(أنّ) المشدّدة، و(أن) المخفّفة منها. و متى ضعف استعمل أن المختصّة بالمعدومين من القول و الفعل.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه539
اَلظَّنُّ: اسم لما يحصل عن أمارة، و متى قويت أدّت إلى العلم، و متى ضعفت جدّا لم يتجاوز حدّ التّوهّم، و متى قوي أو تصوّر تصوّر القويّ استعمل معه(أنّ) المشدّدة، و(أن) المخفّفة منها. و متى ضعف استعمل أن المختصّة بالمعدومين من القول و الفعل، و اَلظَّنُّ في كثير من الأمور مذموم.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه539
أبو عبيد عن أبي عُبيدة: قال: الظَّن يَقينٌ و شَكٌّ.تهذیب اللغة ، جلد14 ، صفحه260
ظنّ در آيه اخير علم است يعنى داود دانست كه اينجا ابتلاء و آزمايشى است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه533
هشدارى است بر اينكه آنها از شدّت آزمندى و غرور و آرزوهايشان خود را در حكم عالمان مى‌پنداشتند.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه533
اینجا ظنّ و گمانى است كه از يقين است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه533
هو مفسّر بما بعده، و هو قوله: بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ اَلرَّسُولُ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه540
أي: علم، و الفتنة هاهنا. كقوله: وَ فَتَنّٰاكَ فُتُوناً.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه539
تنبيه أنهم صاروا في حكم العالمين لفرط طمعهم و أملهم.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه539