هلاك در اصل بمعنى ضايع شدن و تباه گشتن است. چنانكه طبرسى گفته و اضافه كرده: آن بودن چيزى است بطوريكه دانسته نيست كجا است. در اقرب الموارد گفته: بكار نميرود مگر در مرگ بد. از راغب نيز استفاده ميشود كه ذمّ در آن منظور است. هلك در قرآن مجيد همواره لازم بكار رفته و متعدى آن از باب افعال استعمال شده است ولى در صحاح و اقرب الموارد است كه بنو تميم هلك را متعدى (نيز) بكار ميبرند. كلمۀ هلاكت در كلام عرب بكار نرفته ظاهرا آن فقط در افواه معمول شده و مأخذ صحيحى ندارد.قاموس قرآن ، جلد7 ، صفحه159
مراد در اینجا مانند بيشتر موارد استعمال هلاکت در قرآن عزيز همان هلاكت بوسيلۀ عذاب است.قاموس قرآن ، جلد7 ، صفحه161
أهلكهم اللّٰه تعالى: أي أبادهم.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد10 ، صفحه6971
هَلَكَ يَهلكُ هُلْكاً و هُلُكا و هَلاكا: ماتَ، . . . و هَلَكَ الشَّىءَ و هَلَّكَه و أهلَكَه.المحکم و المحیط الأعظم ، جلد4 ، صفحه139
اَلْهَلاَكُ على ثلاثة أوجه: افتقاد الشيء عنك، و هو عند غيرك موجود كقوله تعالى: هَلَكَ عَنِّي سُلْطٰانِيَهْ. و هَلاَكِ الشيء باستحالة و فساد كقوله: وَ يُهْلِكَ اَلْحَرْثَ وَ اَلنَّسْلَ. و يقال: هَلَكَ الطعام. و الثالث: الموت كقوله: إِنِ اِمْرُؤٌ هَلَكَ. و الرابع: بطلان الشيء من العالم و عدمه رأسا، و ذلك المسمّى فناء المشار إليه بقوله: كُلُّ شَيْ‌ءٍ هٰالِكٌ إِلاّٰ وَجْهَهُ. و يقال للعذاب و الخوف و الفقر: اَلْهَلاَكُ ، و على هذا قوله: وَ إِنْ يُهْلِكُونَ إِلاّٰ أَنْفُسَهُمْ وَ مٰا يَشْعُرُونَ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه843
هَلاَك و مرگ چند وجه دارد: 1 - چيزى نزد تو نيست و نزد ديگرى هست. 2 - چيزى با دگرگونى و فساد از بين برود 3 - بمعنى مرگ و مردن.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه524
الهَلْكُ: الهلاك . قال أَبو عبيد: يقال الهَلْك و الهُلْكُ. هَلَكَ يَهْلِكُ هُلْكاً و هَلْكاً و هَلاكاً: مات. الجوهري: هَلَكَ الشيءُ يَهْلِكُ هَلاكاً و هُلوكاً و مَهْلَكاً و مَهْلِكاً و مَهْلُكاً و تَهْلُكَةً، و الاسم الهُلْكُ. و أَهْلكه غيره و اسْتَهْلَكه.لسان العرب ، جلد10 ، صفحه503
يقال للعذاب و الخوف و الفقر: اَلْهَلاَكُ و علیه الآیة.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه844
به عذاب و ترس و فقر هم هلاك مى‌گويند مثل آيه: وَ كَمْ أَهْلَكْنٰا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ - مريم.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه525