أَلْقَيْتُ الشيء: طرحته.مجمع البحرين ، جلد1 ، صفحه379
أَلْقَيْتُ الشيء: طرحته، و أَلْقَيْتُ إليه القول و بالقول: أبلغته إياه.مجمع البحرين ، جلد1 ، صفحه379
الإِلقاء: الطرح.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد9 ، صفحه6096
اِلْقاء: انداختن هر چيز است به محليكه مىبينى آنگاه در عرف بهر انداختن اسم شده است (راغب)قاموس قرآن ، جلد6 ، صفحه203
تَلْقِيَة: بمعنى روبرو كردن و تفهيم و اعطا است در اقرب الموارد گفته «لقّاه الشّىء: طرحه اليه».قاموس قرآن ، جلد6 ، صفحه202
مطلق انداختن مراد است.قاموس قرآن ، جلد6 ، صفحه203
إِلْقَاء افكندن چيزى است به طورى كه تو آن را به بينى، سپس اين معنى در مورد انداختن هر چيز به كار رفته است. درباره سخن و سلام و درود و اظهار محبت نيز - أَلْقَيْتُ - يعنى سلام و درود و ستمى و محبتى را به تو رساندم.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه152
اَلْإِلْقَاءُ: طرح الشيء حيث تلقاه، أي: تراه، ثم صار في التّعارف اسما لكلّ طرح. و يقال: أَلْقَيْتُ إليك قولا، و سلاما، و كلاما، و مودّة.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه745
اَلْإِلْقَاءُ: طرح الشيء حيث تلقاه، أي: تراه، ثم صار في التّعارف اسما لكلّ طرح.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه745