شراب طهور

«وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً» انسان: 21. شايد طهور به معنى كاملا پاك باشد يعنى در شراب بهشتى مطلقا كثافت و آلودگى نيست. و شايد پاك كننده باشد كه گفته اند: شراب بهشتى از ثقل خوراك پاك مي كند و دوباره اشتها مي آورد در آياتي كه راجع به شراب بهشتند آيه اى نيست كه اين وصف را روشن كند. در تفسير برهان از حضرت باقر عليه السّلام در ضمن حديثى نقل شده كه به وسيله خوردن آن شراب قلوبشان از حسد پاك مي شود و موى از چشمانشان مي افتد.

در مجمع هست كه از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه شراب طهور آنها را از هر چيز جز علاقه به خدا پاك مي كند.[1]

منبع: قاموس قرآن، ج 4، صص245-246

[1] . قرشى، على اكبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، 1371 ه.ش.