آل عمران

آل، برگرفته شده از اهل است، با اين تفاوت كه آل به نزديكان افراد بزرگ و شريف، مانند «آل الله» و «آل سلطان»؛ ولى اهل بر همه اطلاق مى شود. از سوى ديگر، اهل به زمان و مكان و غير آن نسبت داده مى شود؛ مانند اهل فلان شهر؛ ولى آل فلان شهر نمى گويند. و آل به كسانى گفته مى شود كه از نظر خويشاوندى يا معنوى با فرد خصوصيتى داشته باشند.

منظور از عمران، پدر مريم عليها السلام است؛ چنان كه آيات بعد كه قصّه همسر عمران را نقل مى كند، گواهى مى دهد و از طرفى، هر جا در قرآن، نام عمران برده شده، اشاره به پدر مريم است كه خود مؤيّد ديگرى بر آن به شمار مى رود و مقصود از آل عمران، مريم عليها السلام و عيسى عليه السلام است و به احتمالى، مادر مريم را نيز در بر مى گيرد.

منبع: برگزيده فرهنگ قرآن[1] ، ج 1، صص63-64

[1] . فرهنگ و معارف قرآن، برگزيده فرهنگ قرآن، 3جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: دوم، 1387.