هبیرة بن ابی وهب مخزومی

هبيرة بن أبي وهب ابن عامر بن عائذ بن عمران بن مخزوم از شاعران مشرک قریشی بود و دشمن سرسخت خدا و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بود و خداوند تبارک و تعالی اسم و رسم وی را از بین برد و اثری از وی نماند.

در مورد آیه «وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ: گمراهان از شاعران پيروى مي كنند.»[1] ، ابن عباس گويد: منظور شعراى مشركين است.

مقاتل، اسماء اين شاعران را ذكر كرده گويد: از آنهاست عبد اللَّه بن زبعرى سهمى و ابو سفيان بن حرث بن عبد المطلب و هبيرة بن ابى وهب مخزومى و مسافع بن عبد مناف جمحى و ابو عزه عمرو بن عبد اللَّه كه همه از قريشند و امية بن ابى الصلت ثقفى. اينها زبان به دروغ و باطل مى گشودند و مي گفتند: ما هم مثل آنچه محمد (ص) مي گويد، مى گوييم. سپس اشعارى گفتند و گمراهان قوم اطراف آنها جمع شدند و شعر آنها كه هجو پيامبر و اصحابش بود، شنيدند و براى ديگران نقل كردند. بدين جهت است كه مى فرمايد: «يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ»[2] .

منابع:

ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 18، ص72

طبقات الشعراء / 92 / و بمكة شعراء ..... ص : 92

[1] . شعراء/224

[2] . همان