نفس اماره

النفس الأمّارة بالسُّوء، به معنای نفس بسیار امر کننده به بدی است که به اختصار النفس الأمّارة نیز گفته می شود.

نفس امّاره، مايل به طبيعت بدنيّه و جامع قوّه غضب و شهوت در انسان است و به لذّات و شهوات فرمان مى دهد و دل را به سوى پستي ها مى كشاند. و اين نفس را به جهت آنكه به مقتضاى شهوات و خواسته هاى شيطان روى آورده [و به بديها امر مى كند] «امّارة بالسُّوء» مى گويند.[1]

منبع: فرهنگ قرآن، ج 31، ص357 ؛ با تصرف

[1] . مبانى عرفان و احوال عارفان، ص869 ؛ فرهنگ اصطلاحات عرفانى ابن عربى، ص863-864 ؛ احياءالعلوم، جزء8، ص7