حبیب بن عمرو ثقفى

برخى مفسّران، مقصود از «رجل من القريتين» در آيه 31 سوره زخرف را حبیب بن عمرو ثقفى دانسته اند كه مشركان، در بهانه جويى خود عليه قرآن مى گفتند: چرا قرآن بر او نازل نشده است؟[1] البته در اينكه منظور بهانه جويان كدام شخص در مكه و طائف بود؟ در ميان مفسران گفتگو است، ولى غالبا «وليد بن مغيره را از مكه و «عروة بن مسعود ثقفى» را از طائف شمرده اند، هر چند بعضى نام «عتبة بن ربيعه» از مكه و «حبيب بن عمر ثقفى» از طائف را نيز به ميان آورده اند. ولى گفتار آنها ظاهرا روى شخص معينى دور نمى زد بلكه هدف آنها اشاره به يكى از افراد ثروتمند و سرشناس و قوم و قبيله دار بوده است.

منابع:

تفسير نمونه، ج 21، ص48

منبع: فرهنگ قرآن ج20، ص358

[1]جامع البيان، ج 13، جزء 25، ص 84؛ مجمع البيان، ج 9-/ 10، ص 71؛ الكشاف، ج 4، ص 247-/ 248.