پشت

«ظَهر»(به فتح ظاء)، به معنای پشت انسان و حیوان و نیز جایی از شیء که نمایان است(در مقابل بطن) و جمع آن «أَظْهُر»، «ظُهور» و «ظُهْران» می باشد؛ «وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها».[1]

منابع:

قاموس قرآن، ج 4، ص275 ؛ با تصرف

لسان العرب، ج 4، ص520

[1]بقره/189