دو

إثنان، اسم عدد است به معنای دو. عدد «دو» چندین بار در قرآن و در موضوعات مختلف ذكر شده است:

الف. سهم الارث فرزندان ميّت در صورتى كه دو يا بيش از دو دختر باشند.[1]

ب. دوبار زنده شدن و مردن انسانها به صورت مردن پس از زندگى دنيا و زنده شدن براى حيات برزخى و سپس مردن پس از حيات برزخى و زنده شدن براى حساب روزقيامت.[2]

ج. شاهد و گواه گرفتن دو نفر بر وصيّت[3] .

د. زوجيّت در آفرينش حيوانات (دوگونه نر و ماده)[4]

ه. زوجيّت در آفرينش ميوه ها (دوگونه ترش و شيرين، تابستانى و زمستانى و ...).[5]

و. نفى شرك و دوگانه پرستى.[6]

ز. داستان حضرت نوح عليه السلام در طوفان و دستور خدا به او كه از هر نوعى از حيوانات يك جفت (نر و ماده) بر كشتى سوار كند تا نسل آنها قطع نشود.[7]

ح. تكذيب فرستادگان خدا به سوى مردم انطاكيه كه در ابتدا دو نفر بودند.[8]

منبع: دائرة المعارف قرآن كريم، ج 4، ص19

[1]نساء، آیه11 و176

[2] . الميزان، ج 17، ص 313 (در سوره غافر، آیه11)

[3]مائده: آیه106

[4]انعام، آیه143 و144

[5]رعد: آیه3

[6]نمل: آیه51

[7] . تفسیر نمونه، ج 9، ص 98 (در سوره مؤمنون، آیه27؛ هود، آیه40)

[8]یس: آیه14