گیاه خشکیده

هَشِيم، به معناى شكسته، گياه خشك و خرد شده، هر گياه و يا درخت خشك است؛ «صَارَت الأْرضُ هشيماً»: آنچه از گياه و درخت كه بر روى زمين بود خشك شد. این کلمه در دو آیه از قرآن کریم ذکر شده است:

«وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ وَ كانَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ مُقْتَدِراً»[1] هشیم در جمله «فَأَصْبَحَ هَشِيماً» به گياهان خشكيده اى اطلاق گرديده كه درهم شكسته است.

«إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً واحِدَةً فَكانُوا كَهَشيمِ الْمُحْتَظِرِ»[2] .

منابع:

تفسير أحسن الحديث، ج 6، ص216

فرهنگ ابجدي، متن، ص959

تفسير نمونه، ج 12، ص444

[1]کهف: آیه45

[2]قمر: آیه31