عَورت

عورت، هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد. مثل آلت تناسلى و نيز هر چيزي كه انسان از آن مي ترسد مثل شكاف و محل عبور در مرزها. راغب می گويد: عورة سوأه انسان است (آلت تناسلی) و آن كنايه و اصلش از عار است زيرا در ظاهر شدن آن عار هست از اين جهت زنان عورت ناميده شده اند.

مراد از عورة در آيه «يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً »[1] بى حفاظ بودن است كه بيم حمله و تاراج هست در جنگ خندق عدّه اى از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله اجازه مي خواستند به شهر بر گردند و مي گفتند خانه هاى ما بى- حفاظ است مى ترسيم تاراج كنند خدا فرمود: خانه ها بى حفاظ نيستند اينها جز فرار قصدى ندارند.

و در آیه «أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى عَوْراتِ النِّساءِ»[2] مراد از عورات چيزهاى پوشاندنى و نگفتنى زنان است يعنى: جايز است زينت خود را به اطفاليكه به نگفتنى ها و پوشاندنيهاى زنان واقف نيستند اظهار كنند.

و در اين آيه «لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ»[3] سه وقت خلوت عورت ناميده شده كه انسان لباس خويش را مي كَند و عورتش ظاهر مي شود چنانكه در مجمع فرموده، و يا از آن جهت كه شخص شرم دارد در آن حالات كسى جز زنش در پيشش باشد.

منبع: قاموس قرآن، ج 5، صص68-69 ؛ با تصرف

[1]احزاب: آیه13

[2]نور: آیه31

[3]نور: آیه58