ده

عَشْر (بر وزن فلس) از اسماء عدد است به معنى ده «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» (انعام: 160). همچنين است عشرة (به فتح عين و سكون شين و فتح راء ايضا به فتح هر سه) مثل «فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً (بقره: 60). كه بر وزن اول است و مثل «تِلْكَ عَشَرَةٌ كامِلَةٌ» «بقره: 196). ناگفته نماند: اصل آنست كه عشرة با سه فتح باشد چنانكه در آيه اخير. ولى با سكون شين نيز جايز است در مجمع فرموده: عشرة را در اثْنَتا عَشْرَةَ ... بالاجماع به سكون شين خوانده اند كسر آن نيز جايز است. كسر لغت ربيعه و تميم و اسكان لغت اهل حجاز است.

منبع: قاموس قرآن، ج 5، ص: 1