گِل

طین به معنای گِل در زبان فارسی است، گِل، به خاك مخلوط با آب به گونه اى كه داراى شكل واحدى باشد، گويند[1] و هر چند آب آن كم شود باز به آن «گِل» گفته مى شود.[2] این واژه در قرآن کریم دوازده بار ذکر شده است.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 24، ص465 ؛ باتصرف

[1]. التحقيق، ج 7، ص 158،« طين».

[2]. مفردات، ص 533،« طين».