صاعِقه

صاعقه، به معناى صداى شديد از جوّ؛[1] آتشى كه بر اثر رعد و برق شديد پديد آيد. و جمع آن صواعق است. در قرآن کریم واژه «صاعقه» شش بار و واژه «صواعق» دوبار ذکر شده است.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 18، ص180

[1]. مفردات، ص 485،«صعق»