کارد
کارد
سكين بر وزن سجين بمعنى كارد است در اقرب گويد: آن آلت ذبح است مذكّر و مؤنّث هر دو آيد و در غالب مذكر است جمع آن سكاكين ميباشد. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است آن هم در جریان داستان زلیخا و زنان مصر؛ «فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَ أَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَ آتَتْ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ سِكِّيناً»[1] .
منبع: قاموس قرآن، ج 3، ص: 286(با اندکی تصرف)
[1]یوسف/31