مروه

مروه در لغت، سنگ سفيد برّاق است كه بر اثر اصطكاك، از آن جرقّه توليد مى شود[1] و در اصطلاح، صفا و مروه دو كوه در مكّه است كه مسافت بين آنها 760 ذراع و نيم است و حاجيان، عمل سعى را بين آن دو به جا مى آورند.[2] و از امام صادق عليه السلام روايت شده كه آدم عليه السلام بر كوه صفا و حوّا عليها السلام بر كوه مروه فرود آمد، بدين جهت كوه صفا به نام آدم عليه السلام كه مصطفى و برگزيده الهى بود ناميده شد و مروه به نام مرأه [زن ] ناميده شد.[3]

منبع: فرهنگ قرآن، ج 28، ص188

[1] . لسان العرب، ج 13، ص 89،« مرا»

[2] . الميزان، ج 1، ص 385

[3] . مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 440