شيعه

شیعه، بمعنى پيروان و ياران است «شيعة الرجل: اتباعه و انصاره» جمع آن اشياع و شيع (بر وزن عنب) است (اقرب الموارد).....اصل آن از مشايعت بمعنى متابعت است گويند: شايع فلان فلانا على امره يعنى در كارش از او پيروى كرد. از آن است شيعه على عليه السّلام. آنها كسانى اند كه در كار آنحضرت از وى متابعت نموده و به امامتش گردن نهاده اند در حديث ام سلمه از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله هست «شيعة علىّ هم الفائزون يوم القيامة».

منبع: قاموس قرآن، ج 4، ص95 ؛ با تلخیص