مؤتفِکه

«مؤتفكه» به معنای زير و رو شونده و جمع آن مؤتکفات است. اين كلمه از باب «إإتفاک» و از ماده «افك» به معنى برگرداندن است و در لغت به بادهايى كه مسير خود را عوض مى كنند و به زمين هايى كه زير و رو مى شوند، اطلاق مى گردد. منظور از «مؤتفكه» ظاهرا شهر لوط و منظور از «موتفکات» شهرهای قوم لوط است، در تعداد و نام این شهرها اختلاف است؛ برخی چهار و برخی پنج شهر با نامهای مختلف نقل کرده اند؛ آنچه قطعی است این است که تعداد این شهرها از چهار، کمتر نبوده است. در تفسیر شریف المیزان، نام این شهرها چنین ذکر شده است: «سدوم»، «عموره»، «صوغر» و «صبویيم».[1]

این شهرها در پی معصیت زیاد و آشکارای قوم لوط، همه از آسمان، سنگباران و از زمین با زلزله شديدى ویران شدند [2]؛ «وَ الْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوى » [3] ، «وَ جاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِكاتُ بِالْخاطِئَةِ» [4] ، «أَ لَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ قَوْمِ إِبْراهِيمَ وَ أَصْحابِ مَدْيَنَ وَ الْمُؤْتَفِكاتِ» [5]

منابع:

تفسير أحسن الحديث، ج 10، ص424

تفسير نمونه، ج 24، ص442

[1] . الميزان فى تفسير القرآن، ج 10، ص354

[2] . تفسير نمونه، ج 15، ص326

[3] . نجم: آیه53

[4] . حاقه: آیه9

[5] . توبه: آیه70