بنی عنبر

تیره ای از طایفه عمرو بن تمیم یا همان بنی تمیم بودند.

ابن عباس گويد: آيات 1-5 حجرات در باره قومى از بنى العنبر كه از طوائف بنى عمرو بن تميم بودند نازل گرديد بدين شرح كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله لشگرى بفرماندهى عيينة بن حصن الفزارى براى آنان فرستاد وقتى آنها ديدند كه عيينة نزديك شده عيال و فرزندان خود را گذاشتند و فرار نمودند عيينة فرزندان ايشان را باسيرى بمدينه آورد بعد از اين قضيّه پدران اسيران مزبور نزد رسول خدا صلى اللّه عليه و آله آمدند و با دادن فديه فرزندان خود را خواستند و هنگامى وارد مدينه شدند كه رسول خدا در حجره خود در خواب قيلوله بود فرزندانى كه اسير بودند چون پدران خود را ديدند بزارى افتاده و سخت گريستند و قوم مزبور با صداى بلند پيامبر را از پشت حجره صدا ميزدند و مى گفتند يا محمّد نزد ما بيا، از اثر فرياد آنان پيامبر از خواب برخاست، جبرئيل در آن وقت آمد و گفت يا رسول اللّه از ميان آنان شخصى را حكم قرار بده پيامبر بآنان فرمود كه سبرة بن عمرو را كه بر آئين خود آنها بوده حكم قرار دهند آنها راضى شدند سبرة گفت چون عموى من از من بزرگتر است حكميّت را باو واگذار مينمايم و اين شخص اعور بن بشامه بود پيامبر باو فرمود كه حكم نمايد او گفت نيمى از اين اسراء فديه داده و آزاد شوند و نيمى ديگر بدون دادن فديه آزاد گردند رسول خدا فرمود بدين حكم خشنود و راضى هستم سپس اين آيات نازل گرديد.

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات، ص: 740