يعقوب عليه السّلام

يعقوب عليه السلام فرزند اسحاق عليه السلام و نوه ابراهيم خليل عليه السلام است و به اسرائيل شناخته شده است. در قرآن يك بار با نام «اسرائيل» و در موارد ديگر با نام «يعقوب» از او ياد شده است. او يكى از انبياى بنى اسرائيل و محلّ نبوّتش فلسطين بود، و بعد از اينكه خداوند براى يوسف عليه السلام گشايشى فرستاد، يعقوب عليه السلام به همراه اهل و عيال و فرزندانش به مصر آمدند و پس از 17 سال زندگى در شهر، يعقوب عليه السلام در همانجا وفات كرد و چون وصيّت كرده بود او را در فلسطين دفن كنند، فرزندش يوسف عليه السلام جنازه آن حضرت را به فلسطين برد و در كنار ابراهيم و اسحاق عليهما السلام به خاك سپرد.[1]

منبع: فرهنگ قرآن، ج 33، ص: 248

[1]تاريخ يعقوبى، ج 1، ص 30- 32؛ تاريخ طبرى، ج 1، ص 200- 217؛ اعلام القرآن، شبسترى، ص 1055؛ اعلام قرآن، خزائلى، ص 119.