صخر
صخر
گفته شده مراد از «جَسَداً» در آیه «وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمانَ وَ أَلْقَيْنا عَلى كُرْسِيِّهِ جَسَداً ثُمَّ أَنابَ»[1] شیطانی شبیه انسان بود که بر تخت سلیمان افتاد و نامش را صخر ذکر کرده اند. و گفته شده که نامش آصف بود و همچنین گفته شده که نامش آصر بود و همچنین گفته شده که نامش حبقیق بوده است.
اینکه مراد از «جَسَداً» شیطانی شبیه انسان بوده باشد مقبول برخی از اهل تحقیق نیست. علامه طباطبایی در المیزان می فرمایند: و آنچه به طور اجمال از ميان اقوال و روايات مى توان پذيرفت، اين است كه: جسد نامبرده جنازه كودكى از سليمان (ع) بوده كه خدا آن را بر تخت وى افكند.
منابع:
جامع البيان في تفسير القرآن، ج 23، ص100
الميزان في تفسير القرآن، ج 17، ص204
[1]ص: آیه34