مشرق

مشرق، به معناى مكان طلوع خورشيد[1] و بر يكى از چهار جهت اصلى مقابل مغرب اطلاق مى شود.

مشرق براى طلوع خورشيد، ماه، ستارگان نيز استعمال مى شود.[2] گاهى از مشرق، دورترين شهرها و مكانهاى آباد نیز اراده مى شود.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 28، ص285 ؛ با اندکی تصرف

[1]( 1). لسان العرب، ج 7، ص 94؛ مفردات، ص 451

[2]( 2). لسان العرب، ج 7، ص 94