عكرمة بن ابى جهل

عكرمة بن ابى جهل از قريش، تيره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پيامبر بود.[1] وى از جمله افرادى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از فتح مكّه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به يمن فرار كرد.[2] برخى مفسّران، آيه 36 سوره انفال را درباره وى و ديگر سردمداران كفر دانسته اند كه پس از غزوه بدر و هلاكت سران شرك از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن، قصد توطئه و جنگى ديگر را عليه پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان تدارك مى ديدند.[3] نيز شأن نزول آيات 1 و 48 سوره احزاب را وى و تنى چند از مشركان مكّه دانسته اند كه خداوند، پيامبر صلى الله عليه و آله را از اطاعت و پيروى آنان نهى نمود.[4]

منبع: فرهنگ قرآن، ج20، ص488

[1]السّيرة النّبويّه، ابن هشام، ج 3، ص 60 و 224.

[2]السّيرة النّبويّه، ابن هشام، ج 4، ص 410؛ اسدالغابه، ج 4، ص 67.

[3]جامع البيان، ج 6، جزء 7، ص 323؛ الدرالمنثور، ج 4، ص 63.

[4]مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 525-/ 526؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 14، ص 130.