عبد الله بن رواحه
عبداللّه بن رواحه
عبداللّه بن رواحه انصارى از تيره خزرج و از نقباى آنان بود. وى از سابقان در اسلام و از مجاهدان در غزوات متعدّد بود و در غزوه موته شربت شهادت نوشيد.[1] برخى مفسّران، آيه 224 سوره بقره را در پى آن دانسته اند كه عبداللّه بن رواحه سوگند ياد كرد كه هرگز در نزاع دختر و دامادش دخالتى نكند و آيه ضمن نهى از قرار دادن خدا در معرض سوگندها، آن را حتّى در امور نيك روا ندانست.[2] نيز مفسّران، آيات 88 و 89 سوره مائده را درباره سوگند شمارى از صحابه، از جمله وى در تحريم برخى طيّبات بر خود دانسته اند. [3]
منبع: فرهنگ قرآن ج20، ص51
[1]الاستيعاب، ج 3، ص 33؛ اسدالغابه، ج 3، ص 235-/ 236.
[2]مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 566.
[3]مجمع البيان، ج 3-/ 4، ص 367.