چراغ(مصباح)
چراغ
مصباح : اسم آلت است بمعنى چراغ. «مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ ...» نور: 35. جمع آن مصابيح است «وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ وَ حِفْظاً» فصلت: 12.
به نظر می رسد علت اين تسميه آن است كه چراغ شب تاريك را با نور خود نظير صبح مي كند.
منبع: قاموس قرآن، ج 4، ص: 104