روز زینت

یوم الزینه، به معنای روز زینت است این اصطلاح در قرآن کریم در قضیه موسی و فرعون آمده است که قرار بود در موعدی مقرر بین موسی و فرعون تقابل شود تا به گمان فرعون در آن موعد سحر موسی بوسیله سحر ساحران باطل شود، لذا به موسی(ع) پیشنهاد کرد که موعدی را معین کند و موسی(ع) نیز «یوم الزینه:روز زینت» را به عنوان موعد، تعیین نمود. «قالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى»[1] .

مراد از یوم الزینه، روز عید است که در آن روز مردم سالی یکبار در مکانی خاص اجتماع و تزیُّن(خود آرایی) می کردند. گفته شده آن روز، روز نوروز بوده و گفته شده روز عاشوراء بوده.

منابع:

أنوار التنزيل و أسرار التأويل، ج 4، ص31

البحر المديد في تفسير القرآن المجيد، ج 3، ص398

بحرالعلوم، ج 2، ص403

[1]طه: آیه59