عُوَيم بن ساعده

عويم بن ساعدة بن عائش بن قيس از انصار و تيره اوس و از بدريّون بود. [1] برخى مفسّران، آيه 108 توبه را درباره وى و ديگر مؤمنانى دانسته اند كه پس از غائط، خود را با آب تطهير مى كردند و خداوند ضمن ستايش از آنان اين گونه تطهير را مورد تحسين قرار داد،[2] نيز مقصود از سؤال كنندگان در « يسألونك ماذا احلّ لهم »[3] وى و تعدادى ديگر از صحابه دانسته شده كه از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره خوردنيهاى حلال سؤال كردند.[4]

منبع: فرهنگ قرآن ج21، ص285

[1]النّسب، ابن سلام، ص 271؛ اسدالغابه، ج 4، ص 303

[2]جامع البيان، ج 7، جزء 11، ص 42؛ الدرالمنثور، ج 4، ص 290؛

[3]مائدة، آیه4

[4]روح المعانى، ج 4، جزء 6، ص 93