حُرْقُوصُ بن زهير

حرقوص بن زهیر: رئیس خوارج.

او ابتدا از صحابه پيامبر و همراهان امام على (عليه السلام) در صفّين بود ولی پس از آن، سردسته مارقين (خوارج) شد و در نبرد نهروان به هلاكت رسيد.[1] در روايتى، پيامبراكرم (صلى الله عليه و آله) امّت اسلام را از خروج او و يارانش از دين آگاه ساخت و حتّى علايم و نشانه هاى آنان را بيان نمود.[2] مفسّران شأن نزول آيه 58 توبه (9) را درباره وى دانسته اند كه از پيامبر (صلى الله عليه و آله) خواست در تقسيم غنايم، عدالت را رعايت نمايد![3]

منبع: فرهنگ قرآن، ج 10، صص395-396؛ با اندکی تصرف

[1] . اسدالغابه، ج 2، ص 714

[2] . مجمع البيان، ج 5-/ 6، ص 63

[3] . جامع البيان، ج 7، جزء 10، ص 201؛ اسباب النزول، واحدى، ص 205؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، ج 8، ص 106