خوك

خوك، پستاندار سم شكافته، داراى پوزه اى دراز و متحرّك و بدن سنگين و اندامهاى نسبتاً كوتاه و پوست كلفت پوشيده از موهاى خشن است.[1]

خوک (خوکی که در خشکی زندگی می کند، نه خوک آبی) حیوانی نجس العین است و گوشت آن به تصريح قرآن کریم، حرام است؛[2] «إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزيرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ؛ جز اين نيست كه خدا [براى مصون ماندن شما از زيان هاى جسمى و روحى ] مردار و خون و گوشت خوك و حيوانى را كه [هنگام ذبح ] نام غير خدا بر آن برده شده، بر شما حرام كرده. پس كسى كه [براى نجات جانش از خطر] به خوردن آنها ناچار شود، در حالى كه خواهان لذت نباشد و از حدّ لازم تجاوز نكند، گناهى بر او نيست، زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.»[3]

منابع:

فرهنگ قرآن، ج 13، ص204

معجم فقه الجواهر، ج 6، ص 17

[1] . لغت نامه، ج 6، ص 8897، «خوك».

[2] . این حکم برای سگ نیز جاری است.

[3] . بقره/173.