طوفان

هر حادثه محيط بانسان را طوفان می گویند ولى در آبيكه بحد اعلاى كثرت رسيده، متعارف شده است. (مفردات) طوفان در اقرب الموارد: باران شديد، آب غالب كه هر چيز را فرا ميگيرد، شدت تاريكى شب، مرگ عمومى، قتل عام، سيل غرق كننده و ... آمده است. قول مجمع نيز نظير اقرب است.

لفظ طوفان فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است.[1]

منبع:

قاموس قرآن، ج 4، ص 253

[1]قاموس قرآن، ج 4، ص 253