مقيس بن صبابه كنانى

مقيس بن صبابه از شاعران جاهلى بود، كه در مكه زندگى مى كرد و همراه مشركان در جنگ بدر با مسلمانان جنگيد. وى برادرى داشت به نام هشام بن صُبابه كه مسلمان بود و در سال ششم هجرى پس از غزوه بنى المصطلق از مكّه به سوى پيامبر صلى الله عليه و آله آمد در حالى كه ادّعاى اسلام داشت و طلب خونبهاى برادرش هشام را كه در اين غزوه به طور خطايى كشته شد مى كرد. وى در فتح مكّه از جمله افرادى بود كه به جهت خيانت خود در قتل يكى از مسلمانان به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله كشته شد. برخى مفسّران آيه 93 نساء را درباره وى دانسته اند كه وى به رغم گرفتن ديه، شخصى را كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را مأمور رسيدگى به اين ماجرا نموده بود به قتل رساند و در حالى كه مرتد بود به مكّه فرار كرد، و نيز مقصود از «مَن كَفَرَ بِاللَّهِ مِن بَعدِ ايمانِهِ ...» (نحل، 106) مقيس و امثال وى دانسته شده اند كه پس از ايمان مرتد شدند.

منابع:

فرهنگ قرآن، ج 29، ص: 122

ارتداد بازگشت به تاريكى، ص: 303