ربّانيون

گفته شده «رَبَّانِىّ » منسوب به «رَبَّان» است. يعنى: (دانشمند و راسخ در علم و دين و عارف به اللّه). و نيز گفته اند: رَبَّانىّ منسوب به واژه رَبّ است كه مصدر است پس ربّانى در اين معنى، يعنى منسوب به مصدر، كسى است كه علم و دانش را تكامل مى بخشد، مثل حكيم، و يا منسوب به خود اوست كه در اين صورت ربّانى يعنى كسى كه نفس خويشتن با علم پرورش مى دهد كه البتّه هر دو معنى (پرورش و رشد علم يا پرورش خويش با علم) تحقيقا ملازم يكديگر است زيرا كسى كه نفس و جان خويش را با علم تربيت مى كند در واقع علم و دانش را رشد داده است و كسى كه در راه تكامل علم و دانش كوشيد خويشتن را با آن تربيت كرده است. و نيز گفته شده ربّانى منسوب به ربّ يعنى خداى تعالى است، پس ربّانى در اين معنى مثل الهى است و اضافه شدن حرف (ن) در ربّانى مثل اضافه شدن حرف (ن) در لَحْيانى و جِسْمانى است. على رضى اللّه عنه، گفته است: «أَنَا رَبَّانِيُ هَذِهِ الْأُمَّةِ». جمع آن «رَبَّانِيُّون» است.

منبع:

مفردات ألفاظ القرآن، ص 336