فروه بن مسيك غطفانى
فروة بن مسيك بن حارث بن سلمة بن حارث بن ذؤيب بن مالك بن منبّه بن غطيف بن عبد الله بن ناجية بن يحابر. اين يحابر همان مراد بن مالك بن ادد و از قبيله مذحج است.
گويد محمد بن عمر واقدى از گفته عبد الله بن عمرو بن زهير، از محمد بن عمارة بن خزيمة بن ثابت ما را خبر داد كه مى گفته است فروة بن مسيك مرادى به سال دهم هجرت در حال كناره گيرى از قبيله كنده و براى پيروى از پيامبر صلی الله علیه وآله به حضور ايشان آمد. فروة مردى شريف بود و چون به مدينه رسيد سعد بن عبادة او را به خانه خويش برد و فرداى آن روز به حضور پيامبر كه در مسجد نشسته بودند رفت و سلام داد و گفت: اى رسول خدا! من به نمايندگى افراد قوم خود آمده ام. پيامبر پرسيدند كجا فرود آمده اى؟ گفت: در خانه سعد بن عبادة. رسول خدا فرمود: خداوند به سعد بن عباده بركت دهد. از آن پس هر گاه رسول خدا در مسجد مى نشست فروة به حضورش مى آمد و قرآن و فرائض اسلام و احكام آن را مى آموخت. پس از چندى رسول خدا صلی الله علیه وآله او را به كارگزارى قبايل مراد و زبيد و مذحج گماشت و او در آن منطقه گردش مى كرد. رسول خدا خالد بن سعيد بن عاص را همراه او براى جمع آورى زكات گسيل فرمود. خالد بن سعيد تا هنگام رحلت حضرت ختمى مرتبت پيوسته همراه فروة بود.
او میگويد محمد بن عمر واقدى از گفته عبد الله بن عمرو، از محجن بن وهب خزاعى، از گفته قوم خويش ما را خبر داد كه مى گفته اند پيامبر صلی الله علیه وآله به فروة بن مسيك دوازده وقيه جايزه دادند و او را بر شترى گزينه سوار كردند و حلّه يى بافت عمان بر او ارزانى داشتند.
او میگويد واقدى، از گفته عبد الله بن عمرو بن زهير، از محمد بن عمارة بن خزيمة بن ثابت ما را خبر داد كه مى گفته است پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه وآله فروة بن مسيك بر اسلام پايدار ماند و همراه كسانى كه از او پيروى مى كردند به مخالفان خود حمله مى برد و آن چنان كه ديگران مرتد شدند او مرتد نشد.
محمد بن سعد مى گويد: هشام بن محمد كلبى مى گفت كه فروة بن مسيك شاعر بوده است .
منبع: ترجمه الطبقات الكبرى،ج 6،ص:409