عُكْل

عُكل

بنوعُكل بن عوف بن عبدمناة از اعراب عدنانى [1] و ساكن در جزيرةالعرب بودند.[2] نامگذارى اين قبيله به نام مادرشان «عُكل» بود كه حضانت و سرپرستى آنان را به عهده داشت.[3] مفسّران و محدّثان، آيه 33 مائده (5) را درباره گروهى از اين قبيله دانسته اند كه دست به قتل و سرقت زدند و فرستاده و شتربان پيامبر را كشتند و مُثله كردند و پيامبر صلى الله عليه و آله پس از دستگيرى آنان، حكم محاربه را درباره آنان اجرا كرد.[4]

منبع: فرهنگ قرآن[5] ، ج 20، ص488

 

[1] . جمهرة انساب العرب، ص 480

[2] . معجم مااستعجم، ج 1، ص 58

[3] . المقتضب، ص 127

[4] . جامع البيان، ج 4، جزء 6، ص 280؛ الدرالمنثور، ج 3، ص 66

[5] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.