عتبان بن مالك

ابن عمرو بن عجلان بن زيد بن غنم بن سالم بن عوف. نام مادرش مزينة است. عتبان پسرى به نام عبد الرحمن داشت كه مادرش ليلى دختر رئاب بن حنيف بن رئاب بن اميّة بن زيد بن سالم بن عوف بن عمرو بن عوف بن خزرج است.

واقدى از عبد الله بن جعفر، از عبد الواحد بن ابى عون نقل مى كند پيامبر صلی الله علیه و آله ميان عتبان و عمر بن خطاب عقد برادرى بست. محمد بن اسحاق هم همين را گفته است. عتبان در جنگهاى بدر و احد و خندق شركت كرد و به روزگار پيامبر صلی الله علیه و آله چشمش كور شد. او از پيامبر استدعا كرد كه به منزلش بروند و در خانه اش نمازى بگزارند تا او همان جا را محل نمازگزاردن خويش قرار دهد و پيامبر چنان فرمودند.

سفيان بن عيينة از زهرى و به خواست خداوند متعال از محمود نقل مى كرد عتبان بن مالك انصارى كور بود، از پيامبر صلی الله علیه و آله اجازه خواست كه در نماز جماعت شركت نكند. فرمودند: آيا صداى اذان را مى شنوى؟ گفت: آرى. به او اجازه نفرمودند.

واقدى از معمر و مالك، از زهرى، از محمود بن ربيع، از عتبان بن مالك نقل مى كند كه مى گفته است به پيامبر گفتم: اى رسول خدا بعضى شبها تاريك و بارانى و طوفانى است، چه خوب بود به خانه من مى آمديد و آن جا نماز مى گزارديد. آمدند و فرمودند: در كدام نقطه دوست دارى نماز بگزارم؟ به گوشه اى از خانه اشاره كردم. آن حضرت دو ركعت نماز گزاردند و ما هم پشت سر ايشان نماز گزارديم. واقدى مى گويد: تا امروز مردم همچنان در آن خانه نماز مى گزارند.

واقدى مى گويد: عتبان در اواسط حكومت معاويه درگذشته است و اعقابى از او باقى نمانده است. همچنين فرزندان عمرو بن عجلان بن زيد هم منقرض شده اند و كسى از ايشان باقى نمانده است.

منبع: ترجمه الطبقات الكبرى،ج 4،ص:463