عبد الله بن عمر

عبداللّه بن عمر بن الخطّاب از قريش و تيره عَدْو و از مسلمانان در مكّه بود. برخى مفسّران، آيات 87 تا 89 مائده را درباره شمارى از اصحاب پيامبر از جمله عبداللّه بن عمر دانسته اند كه برخى از خوردنيهاى پاكيزه را بر خود تحريم كردند و با نزول آيه، از اين عمل نهى شدند. نيز آيه 13 ممتحنه درباره وى و ديگر مسلمانانى دانسته شده كه با يهوديان دوستى داشتند و آيه آنان را از اين گونه اعمال نهى كرده است. همچنين شأن نزول آيه 1 سوره طلاق را پس از آن دانسته اند كه عبداللّه بن عمر همسرش را در حال حيض طلاق داد و با نزول آيه اين گونه طلاقها باطل دانسته شد.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 20، ص: 52